Algemene Informatie
Willem
Elsschot, Villa des RosesQuerido, Amsterdam, 1969, 13e druk (eerste druk 1913)
127 bladzijdes
Genre: roman
Samenvatting:
Het boek speelt zich af in en nabij het pension Villa des
Roses, dat verklaard ook gelijk de titel. Het echtpaar Brulot houdt in een
Parijs van 1900 dit pension. Deze roman heeft verschillende verhaallijnen, die
redelijk los van elkaar staan. Deze zijn allen weer verbonden doordat ze zich
in en om het pension afspelen. En de verhaalpersonen met elkaar opgescheept
zitten. Madame Gendron is een 92-jaar oude dame die door mevrouw en meneer Brulot voor de gek wordt gehouden. Zij neemt wraak door het door mevrouw Brulot vertroetelde aapje in de open haard te gooien. De heer Martin is een zakenman die al maanden niet betaald heeft en op een gegeven ogenblik verdwijnt, zijn Poolse maîtresse en diens moeder achterlatend. Dan is er nog de hoofdverhaallijn, die van het kamermeisje en de Duitse gast Richard Grünewald. Hier ontstaat een relatie, van haar kant is het echte liefde. De Duitser ziet het meer als een avontuurtje. De relatie is lastig omdat Louise van lage stand is in tegenstelling tot de stand van Richard. Na een abortus, waar Richard niets vanaf wist, gebeurt waar Louise al vanaf het begin bang voor was. Hij verlaat Louise na 5 maanden, voor een rijke Amerikaanse dame. Hij liegt haar voor dat hij naar zijn ouderlijk huis in Duitsland vertrokken is. Zij schrijft hem nog een aantal wanhopige ‘kom-a.u.b.-terug’ brieven, die hij vervolgens niet beantwoordt. Als het pension wordt opgeheven, omdat de huur opgezegd wordt, gaat Louise terug naar haar geboorte dorp.[1]
Verwerkingsvragen
Kenmerken van de tachtigers:- Ze rekenen af met de oude literatuur, een nieuwe eeuw, nieuwe literatuur.
- Personages zetten zich af tegen de burgerlijkheid.[2]
- L’art pour l’art
- Spreektaal en grove taal
- Realisme, naturalisme en sensitivisme[3]
Voorbeelden uit Villa des
Roses:
Het boek
zet zich af tegen de burgerlijkheid. Er gebeuren ongewone dingen in het pension
Villa des Roses. Elsschot heeft in interview gezegd dat hij het boek spontaan
heeft geschreven, maar als je het boek leest merk je de literaire verfijning.
Dit spreekt dus van l’art pour l’art. Ook probeert Elsschot een zo realistisch
mogelijk beeld van zijn personages weer te geven. Een andere kenmerk is het
afrekenen met de oude moralistische literatuur. Dit doet Elsschot in dit boek
doordat de personages zich niet altijd zedelijk gedragen.
Villa des
Roses van Willem Elsschot is een boek uit de stroming van de tachtigers, omdat
er een aantal kenmerken van de tachtigers in het boek zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten